sábado, 17 de enero de 2009


INDARKERIA ESKOLAN AZTERTZEKO PREBENTZIO-NEURRIAK EZARTZEA.

Eskola-elkartea gaiaz sentsibilizatzeko neurriak:

- Neur daitezkeen datuen bidez (galdekizunak, soziogramak,…) ondorengo puntuak aztertzea: ikastetxeko ikasleen arteko harreman pertsonalak, gatazka motak, eskola-eraikineko toki arriskutsuak, arriskua noiz gertatzen den eta, izanez gero, gizarte-ingurunearen arazoa (elkarbizitzaren diagnostikoa).

- Ondorengo helburua duten prestakuntza-programetan parte hartzea: eskola-elkartearen barruan sinesmen eta esparru kontzeptualak partekatzea, ongizate pertsonala lortzeko elkarbizitzaren garrantziari eta irakatsi eta ikasteko prozesuen hobekuntzari buruzkoak, “Era osasuntsuan bizi eta elkarrekin bizitzeko hezkuntza” eta “Balore demokratikoetan eta giza eskubideetan hiritarrak heztea” Hezkuntza Saileko programen bidez.

- Guztien artean berrikustea AJA edo Barne Araudia, Ikastetxearen Hezkuntza-Proiektua eta ikasleei helarazi nahi zaizkien baloreak, berdintasun eta begirunearen, irekitasun eta elkarrizketaren aldeko jarrerak sustatzeko.

- Ikastetxearen Urteko Planean sartzea Ikastetxearen Hezkuntza-Proiektuan, bake eta elkarbizitzarako hezkuntzari eta gatazkak konpontzeari begira, agertzen diren borondateak garatzeko lagungarri diren proposamen zehatzak.

Eskola-antolaketa berrikusteko neurriak:

- Tutoretza bultzatzea, banakakoa eta taldekoa, elkarbizitzarako hezkuntzaren oinarrizko funtzioa den aldetik, taldearen egitura eta dinamikatik eta ikasle bakoitza beren erreferentzia-taldean integratuta egotetik abiatuz.

- Gela gehiago zaintzea irakasleak gela batetik bestera joaten diren uneetan.

- Ikastetxean dauden arrisku-uneak eta tokiak definitzea eta prebentzio-neurriak eta berorien arduradunak zehaztea.

- Antolaketa-neurriak, irakasleei ordutegi malguak emanez arriskutsutzat jotzen diren lekuak eta uneak behar bezala zaintzeko aukera emango dutenak.

Ikasleek parte hartzeko eta beren arduraz jabetzeko neurriak:

- Eskola-giroa hobetzeko eta bitartekaritza-programak garatzeko neurriak. Programa horien bidez, ikasleek gatazka-egoeretan elkarren artean komunikatzen eta berdinen artean bitartekari izaten ikasiko dute. Horretarako, entzute aktiboaren, komunikazio- eta eskola-gatazkak guztien parte-hartzearen bidez konpontzeko teknikak landuko dituzte.

- Eskola-giroa hobetzeko hitzartutako neurriak garatzea, ikasleei zuzendutako talde mailako edo banakako tutoretza-planen bidez.

- Ondorengo puntuak garatzeko behar diren hezkuntza-prozesuak etapa desberdinetako Curriculum-Proiektuetan planteatzea: gizarte-ohiturak eskuratzea, arauak barneratzea, gizarte- eta komunikazio-trebetasunak garatzea, kontzientzia moralaren eta jarrera kritikoaren heldutasuna lortu arte.

Prebentziorako eta gatazkan dauden ikasleak banaka tratatzeko neurriak:

- Tutoreak, tutoretza-saioetan eta ebaluazio-batzordeetan lortutako informazioaren bidez, konturatu behar du nortzuk diren tratu txarrak pairatzearen arriskuan dauden ikasleak.

- Hartu diren hezkuntza-neurriak ikasleen familiei jakinaraztea.

- Ikastetxeko orientatzaileari helaraztea, gelako irakasle-taldeek diotenaren arabera, eskolan tratu txarren bat jasaten ari diren edo jasateko arriskuan dauden ikasle horien kasuak.

- Hezkuntza eta zigor-neurriak aplikatzea. Neurri horien jarraipena egin eta eraginkorrak diren aztertzea.

- Gatazka-egoeretan sartuta dauden ikasleen hazkunde pertsonalari lotutako alderdien garapena:
▫ Gizarte-trebetasun asertiboak taldean aztertzea.
▫ Pertsonen arteko harremanetarako heztea.
▫ Gizartearen aldeko joerak garatzea, lankidetzan oinarritutako metodoen bidez.
▫ Autokontrolerako, enpatiarako eta beste pertsonen sentimenduak ulertzeko teknikak.
▫ Indarkeriarik ezaren bidez gatazkak konpontzea.





Artikulu honetan baditugu indarkeria saiesteko hartu beharreko hainbat pausu.Badakigu indarkeria arazoa nahiko konplexua dela baina guk irakasleok gai honetan lan handia egin behar dugu. Horretarako aurreko pausuak irakurtzea eta barneratzea komenigarria izango litzake.

Azken artikulu honekin amaitzen dut nire bloga, espero dut eskainitako informazio irakurleentzat baliogarria izatea, lortu izan nahi dudana da,gai honetaz erreparatzea eta gure gizartean duen eragina ohartaraztea. besterik gabe.
agur bero bat.

martes, 13 de enero de 2009

INDARKERIA ZERGATIK?


INDARKERIA ZERGATIK?

Agresibitatea gizakiaren berezko sena da eta badirudi indarkeria dela (psikologikoa edo fisikoa) nahi duguna lortzeko biderik azkarrena. Inor konbentzitzea zaila da, abilezia dialektikoak eskatzen ditu eta gazteen artean ez dira oso ugariak trebezia horiek. Edozein modutan ere, edozeinek izan dezake erreakzio primitiboren bat, agresibitatezkoa, bere eremua defendatzeko. Eta behin eta berriz errepikatzen direnean, portaera bihurtzen dira erreakzio horiek. Gizakia da indarkeriaren kultura bat eratu duen animalia bakarra eta aurkaria suntsitzeko bitartekoak gero eta espezifiko eta konplexuagoak dira. Horrela, bada, haur eta gazteak indarkeriazko mundu batean jaio eta hazten dira. Eta ez gara gerra eta eraso fisikoez bakarrik ari. Haurrengan gehien sartzen den indarkeria mota bizitza estilo bat da (familia, eskola eta kalea "bustitzen" dituena) eta kontrola eta segurtasuna bihurtzen da balore gorena. Norberaren defentsa eta nork bere eremua defendatzeko arantzazko hesiak jartzea dira horren lekuko. Indarkeriazko jarrerak, azken batean, oso ondo errotzen dira gizarte lehiakor honetan, irtenbide indibidualak aldarrikatu eta pertsonen dimentsio soziala bultzatzea ahaztu egiten baita. Horrela, bada, hipokrita ere bada geuk sortu dugun gizartearen fruitu den zenbait haurrekin izutzea. Ikuspegi soziologiko batetik, beraz, guztion interesaren aurretik norberekoikeria jartzearen ondorio gisa interpreta daitezke haur eta gazteen indarkeriazko jokaerak. Baina, ikuspegi psikologiko batetik, jokaera horiek gertatzen diren une soziala baino urrutiago dute azalpena, gizakiaren erroetaraino jota. Gehienetan, lagun talde batekin eta bat-batean egiten dira bihurrikeriak. Araua urratzen duena garrantzitsu sentitzen da eta lagunek miretsi egiten dutela ikusten du. Eta ekintza bera estimulagarria da: haurrak edo gazteak badaki gurasoek ez dutela bere jokaera ontzat emango, baina horrek emozio pittin bat erantsi baino ez dio egiten. Lagunen onarpena da garrantzitsuena; horixe da saria eta merezi du zigorraren arriskua. Bandalismo eta indarkeria kasu arinak haur eta gazteen garapen normala osatzen dute eta independente, bihurri eta bere lagunen taldeko kide sentitzeko beharretik datoz. Uler dezagun: ekintza horiek eragiten dituzten sentimenduak unibertsalak dira. Gizabanako gisa identifikatzea eta talde bateko kide gisa sendotzea bilatzen dute haurrek. Beste kasu batzuetan, mendekua hartu nahi izaten dute bidegabe jotzen dituzten ekintzen aurrean; ekintza horiek agintaritzagandik datoz: guraso, irakasle, polizia eta abarrengandik. Umearentzat egoerarik bidegabeena "ikusezin" sentiarazten duena da; kontuan hartu ez edo lorpenak aitortzen ez zaizkiela sentitzea. Gutxi balio dutela sentiarazten zaien giroan hazitako haur asko taldeak eskatzen dien edozer egiteko gai dira (familian tolerantzia handiegia dutelako). Taldearen onarpena izateko beharrak portaera antisoziala izatera bultza dezake, nerabezaroan batez ere: orientaziorik ezaren erdian, taldeko kide sentitzea da garrantzitsuena (eta, batzuetan, horixe besterik ez da aukeratzen).

lunes, 12 de enero de 2009

miércoles, 7 de enero de 2009

CONDENAN A UN COLEGIO A PAGAR 30.000 EUROS POR UN CASO DE ACOSO ESCOLAR

La Audiencia Provincial de Madrid ha condenado al Colegio Suizo a pagar 30.000 euros a una familia cuyo hijo, alumno del centro, sufrió agresiones de varios compañeros, una de las cuales fue filmada en vídeo.
El padre de la víctima, Fernando Sacristán, ha explicado algunos detalles de esa sentencia que dará a conocer ampliamente a la prensa el miércoles próximo.
A mediados de septiembre pasado la Audiencia admitió a trámite el recurso de la familia Sacristán contra la sentencia del Juzgado de Instrucción número 1 de Alcobendas que unos días antes había negado el acoso escolar a un alumno del Colegio Suizo de Madrid, que fue agredido en varias oportunidades por compañeros y filmado en vídeo en una ocasión.
La sentencia absolvió al Colegio Suizo de Madrid de toda responsabilidad en el acoso escolar que, según la demanda de la familia, sufría el menor en dicho centro escolar desde dos años antes y condenó al demandante al pago de las costas.
Según Fernando Sacristán, la Audiencia Provincial condena ahora a 30.000 euros y al pago de las costas al Colegio Suizo, al que también critica por su actitud en todo el caso.
Se trata de "la mayor condena por acoso escolar en toda Europa", según el padre de la víctima, que ha evitado dar más precisiones del fallo judicial hasta el miércoles.El caso llevó incluso al Defensor del Menor de Madrid a tomar declaraciones a la tutora y al director del centro, a los padres, al niño y a su psicóloga, con las que redactó un informe.

Hauxe da bulling-ari buruzko azken berria,gaur eguerdiko teleberrian agertutakoa. Berriz ere bullinga da protagonista, kasu honetan Madrileko Suiza eskola bateko ume bat dugu biktima. Mutil honek bi urtetan zehar agresibitate desberdinak pairatu ditu bai psikologikoak bai psikikoak.
Azkenean gurasoek bideo kamera bat erabiliz lortu dute bere semearen agresibitatea grabatzea eta salatzea., honen ondorioz 30.000euro oraindu beharko du eskolak.
Hala ere umeak eskolatik alde egin behar izan du, erasotzaileak berriz eskolan geratu dira.

lunes, 29 de diciembre de 2008

HEZKUNTZA, BULLYING-AREN OINARRIA

Kaixo Irakurleok!!! Gabonetako jaiak direla eta, badaramat egun batzuk gai honi buruz ezer aipatu gabe. Baina gaur berriz nago hemen Bullying-a gure eguneroko bizitzan duen eragina gogoarazteko.

Publikatu nuen azken artikulua irakasleentzako ateratako dekretu berri bat izan zen, honekin irakasleak bullying-a zigortu dezakate, baina zuek uste duzue holan arazo hau desagertuko denik???
Esan beharra dago aurrerapauso handia dela, hobetzeko den guztia hona izango da baina bullying-aren arazoa askoz ere konplikatuagoa da. Honekin esan nahi dudana da, jasotzen dugun hezkuntza ezinbestekoa dela, hau da, txikitatik gure gurasoengandik, familiarengandik edota lagunengandik jasotzen ditugun balioak,oso garrantzitsuak direla. Hauek oso baliogarriak izango dira gure formakuntzan eta bestei errespetatzen eta besteen iritziak entzuten ikasiko dugu.

STOP BULLYING!!!!!



sábado, 13 de diciembre de 2008

NUEVO DECRETO DE DERECHOS Y DEBERES DEL ALUMNO

LOS DIRECTORES YA PUEDEN CASTIGAR EL "BULLYING", LAS PIRAS...

Educación lanza un reglamento para disciplinar las aulas vascas. Impone medidas que llegan a la expulsión por insultar al profesor o grabar videos.

Orden en el aula. El Departamento de Educación presentó ayer el Decreto de Derechos y Deberes del Alumno, que afectará a los 351.601 escolares vascos de los colegios públicos y concertados. Este documento da armas al profesorado para lograr disciplina en clase e impone sanciones contra quienes cometan faltas de nuevo cuño, como el bullying o la grabación de vídeos en clase. Medidas que en último término pueden suponer la expulsión del centro.

El decreto persigue que si un alumno comete una falta sea fulminantemente sancionado. Si la infracción es leve, será el profesor quien imponga el castigo y lo haga cumplir. Y si es grave, el docente deberá poner inmediatamente al infractor ante el director para que éste tome las medidas correctivas necesarias.

Esta inmediatez es nueva. La directiva vigente hasta ahora, que databa de 1994, imponía que sólo el consejo escolar estaba capacitado para sancionar conductas. Y como este órgano se reúne cada varios meses, el chaval no era castigado hasta que pasaban meses o el curso entero. Perdía, pues, efectividad.
Medidas correctoras

Conductas inadecuadas: Son las más leves y las pueden sancionar los profesores. Tiene esta calificación la falta de puntualidad o asistencia, romper dependencias del centro, copiar o dejarse copiar... Para purgar estas minucias bastará con que el alumno reconozca su error, pida perdón y, en su caso, realice alguna tarea educativa.
Conductas contrarias a la convivencia: Tienen esta consideración las faltas leves reiteradas, insultos al profesor, amenazas a compañeros, robar exámenes, alterar boletines de notas, violar la intimidad de compañeros grabándoles en vídeo o vestir inadecuadamente. Las sanciones son tareas educativas, expulsión durante días, prohibición de ir de excursión...
Conductas gravemente contrarias a la convivencia: Son el maltrato físico a compañeros o profesores, acoso sexual, discriminación racial, narcotráfico, altercados que implique lesiones graves... Las medidas correctivas suponen trabajos educativos fuera del horario escolar, expulsión del centro durante 20 días o cambio de colegio.
Entrará en vigor este curso


Las direcciones de los centros tienen seis meses de plazo para adaptar sus reglamentos internos y poner en marcha el nuevo decreto. El Departamento lanzará antes de Navidad una campaña informativa en todos los centros para darlo a conocer, con «el leitmotiv de tolerancia cero con el maltrato», apuntó ayer el consejero Tontxu Campos.

Precisamente, el bullying en Euskadi va conteniéndose. Los escolares que lo sufren en Primaria han pasado de ser el 17,7% en 2005 al actual 15,5%. En Secundaria, ha bajado del 12% al 10,6% en ese periodo de tiempo.


Atzo, ostirala 12, bilbora abiatu nintzen unibertsitatera. Beti bezala tren geltokiaren sarreran aldizkariak banatzen dituzten bi tipa zeuden. Eta "20 minutos" aldizkaria hartu nuen. Normalean aldizkari hauek hartzen ditut eta gainetik irakurketa azkarra egiten dut, Baina atzo, ikusterakoan bullying.ari buruzko berria irakurtzen hasi nintzen. Berehala pentsatu nuen blogan eta berria irakurri bezain laster , aldizkaria gorde nuen, etxean,interneten berria topatzeko eta publikatzeko.

Berria Dekretu Berri bati buruzkoa da. Honetan irakasleei eskubide gehiago ematen zaie, txarto dauden gauzak zigortzeko , hala nola, bullyinga...Dekretu hau Euskal Herrian publikatu egin da.

jueves, 11 de diciembre de 2008

NO AL ACOSO ESCOLAR




asi son las cosas: siempre aquellos que se dicen llamar "fuertes" abusan de gente más debil que ellos, lo que los hace más cobardes aún. lo único que resta es enseñarle a nuestros hijos a evitar estos abusos, inculcándole que el valor es importante en nuestro diario vivir y armarlos de fuerza para repeler al abusador.