INDARKERIA ESKOLAN AZTERTZEKO PREBENTZIO-NEURRIAK EZARTZEA.

Eskola-elkartea gaiaz sentsibilizatzeko neurriak:

- Neur daitezkeen datuen bidez (galdekizunak, soziogramak,…) ondorengo puntuak aztertzea: ikastetxeko ikasleen arteko harreman pertsonalak, gatazka motak, eskola-eraikineko toki arriskutsuak, arriskua noiz gertatzen den eta, izanez gero, gizarte-ingurunearen arazoa (elkarbizitzaren diagnostikoa).

- Ondorengo helburua duten prestakuntza-programetan parte hartzea: eskola-elkartearen barruan sinesmen eta esparru kontzeptualak partekatzea, ongizate pertsonala lortzeko elkarbizitzaren garrantziari eta irakatsi eta ikasteko prozesuen hobekuntzari buruzkoak, “Era osasuntsuan bizi eta elkarrekin bizitzeko hezkuntza” eta “Balore demokratikoetan eta giza eskubideetan hiritarrak heztea” Hezkuntza Saileko programen bidez.

- Guztien artean berrikustea AJA edo Barne Araudia, Ikastetxearen Hezkuntza-Proiektua eta ikasleei helarazi nahi zaizkien baloreak, berdintasun eta begirunearen, irekitasun eta elkarrizketaren aldeko jarrerak sustatzeko.

- Ikastetxearen Urteko Planean sartzea Ikastetxearen Hezkuntza-Proiektuan, bake eta elkarbizitzarako hezkuntzari eta gatazkak konpontzeari begira, agertzen diren borondateak garatzeko lagungarri diren proposamen zehatzak.

Eskola-antolaketa berrikusteko neurriak:

- Tutoretza bultzatzea, banakakoa eta taldekoa, elkarbizitzarako hezkuntzaren oinarrizko funtzioa den aldetik, taldearen egitura eta dinamikatik eta ikasle bakoitza beren erreferentzia-taldean integratuta egotetik abiatuz.

- Gela gehiago zaintzea irakasleak gela batetik bestera joaten diren uneetan.

- Ikastetxean dauden arrisku-uneak eta tokiak definitzea eta prebentzio-neurriak eta berorien arduradunak zehaztea.

- Antolaketa-neurriak, irakasleei ordutegi malguak emanez arriskutsutzat jotzen diren lekuak eta uneak behar bezala zaintzeko aukera emango dutenak.

Ikasleek parte hartzeko eta beren arduraz jabetzeko neurriak:

- Eskola-giroa hobetzeko eta bitartekaritza-programak garatzeko neurriak. Programa horien bidez, ikasleek gatazka-egoeretan elkarren artean komunikatzen eta berdinen artean bitartekari izaten ikasiko dute. Horretarako, entzute aktiboaren, komunikazio- eta eskola-gatazkak guztien parte-hartzearen bidez konpontzeko teknikak landuko dituzte.

- Eskola-giroa hobetzeko hitzartutako neurriak garatzea, ikasleei zuzendutako talde mailako edo banakako tutoretza-planen bidez.

- Ondorengo puntuak garatzeko behar diren hezkuntza-prozesuak etapa desberdinetako Curriculum-Proiektuetan planteatzea: gizarte-ohiturak eskuratzea, arauak barneratzea, gizarte- eta komunikazio-trebetasunak garatzea, kontzientzia moralaren eta jarrera kritikoaren heldutasuna lortu arte.

Prebentziorako eta gatazkan dauden ikasleak banaka tratatzeko neurriak:

- Tutoreak, tutoretza-saioetan eta ebaluazio-batzordeetan lortutako informazioaren bidez, konturatu behar du nortzuk diren tratu txarrak pairatzearen arriskuan dauden ikasleak.

- Hartu diren hezkuntza-neurriak ikasleen familiei jakinaraztea.

- Ikastetxeko orientatzaileari helaraztea, gelako irakasle-taldeek diotenaren arabera, eskolan tratu txarren bat jasaten ari diren edo jasateko arriskuan dauden ikasle horien kasuak.

- Hezkuntza eta zigor-neurriak aplikatzea. Neurri horien jarraipena egin eta eraginkorrak diren aztertzea.

- Gatazka-egoeretan sartuta dauden ikasleen hazkunde pertsonalari lotutako alderdien garapena:
▫ Gizarte-trebetasun asertiboak taldean aztertzea.
▫ Pertsonen arteko harremanetarako heztea.
▫ Gizartearen aldeko joerak garatzea, lankidetzan oinarritutako metodoen bidez.
▫ Autokontrolerako, enpatiarako eta beste pertsonen sentimenduak ulertzeko teknikak.
▫ Indarkeriarik ezaren bidez gatazkak konpontzea.





Artikulu honetan baditugu indarkeria saiesteko hartu beharreko hainbat pausu.Badakigu indarkeria arazoa nahiko konplexua dela baina guk irakasleok gai honetan lan handia egin behar dugu. Horretarako aurreko pausuak irakurtzea eta barneratzea komenigarria izango litzake.

Azken artikulu honekin amaitzen dut nire bloga, espero dut eskainitako informazio irakurleentzat baliogarria izatea, lortu izan nahi dudana da,gai honetaz erreparatzea eta gure gizartean duen eragina ohartaraztea. besterik gabe.
agur bero bat.

INDARKERIA ZERGATIK?

INDARKERIA ZERGATIK?

Agresibitatea gizakiaren berezko sena da eta badirudi indarkeria dela (psikologikoa edo fisikoa) nahi duguna lortzeko biderik azkarrena. Inor konbentzitzea zaila da, abilezia dialektikoak eskatzen ditu eta gazteen artean ez dira oso ugariak trebezia horiek. Edozein modutan ere, edozeinek izan dezake erreakzio primitiboren bat, agresibitatezkoa, bere eremua defendatzeko. Eta behin eta berriz errepikatzen direnean, portaera bihurtzen dira erreakzio horiek. Gizakia da indarkeriaren kultura bat eratu duen animalia bakarra eta aurkaria suntsitzeko bitartekoak gero eta espezifiko eta konplexuagoak dira. Horrela, bada, haur eta gazteak indarkeriazko mundu batean jaio eta hazten dira. Eta ez gara gerra eta eraso fisikoez bakarrik ari. Haurrengan gehien sartzen den indarkeria mota bizitza estilo bat da (familia, eskola eta kalea "bustitzen" dituena) eta kontrola eta segurtasuna bihurtzen da balore gorena. Norberaren defentsa eta nork bere eremua defendatzeko arantzazko hesiak jartzea dira horren lekuko. Indarkeriazko jarrerak, azken batean, oso ondo errotzen dira gizarte lehiakor honetan, irtenbide indibidualak aldarrikatu eta pertsonen dimentsio soziala bultzatzea ahaztu egiten baita. Horrela, bada, hipokrita ere bada geuk sortu dugun gizartearen fruitu den zenbait haurrekin izutzea. Ikuspegi soziologiko batetik, beraz, guztion interesaren aurretik norberekoikeria jartzearen ondorio gisa interpreta daitezke haur eta gazteen indarkeriazko jokaerak. Baina, ikuspegi psikologiko batetik, jokaera horiek gertatzen diren une soziala baino urrutiago dute azalpena, gizakiaren erroetaraino jota. Gehienetan, lagun talde batekin eta bat-batean egiten dira bihurrikeriak. Araua urratzen duena garrantzitsu sentitzen da eta lagunek miretsi egiten dutela ikusten du. Eta ekintza bera estimulagarria da: haurrak edo gazteak badaki gurasoek ez dutela bere jokaera ontzat emango, baina horrek emozio pittin bat erantsi baino ez dio egiten. Lagunen onarpena da garrantzitsuena; horixe da saria eta merezi du zigorraren arriskua. Bandalismo eta indarkeria kasu arinak haur eta gazteen garapen normala osatzen dute eta independente, bihurri eta bere lagunen taldeko kide sentitzeko beharretik datoz. Uler dezagun: ekintza horiek eragiten dituzten sentimenduak unibertsalak dira. Gizabanako gisa identifikatzea eta talde bateko kide gisa sendotzea bilatzen dute haurrek. Beste kasu batzuetan, mendekua hartu nahi izaten dute bidegabe jotzen dituzten ekintzen aurrean; ekintza horiek agintaritzagandik datoz: guraso, irakasle, polizia eta abarrengandik. Umearentzat egoerarik bidegabeena "ikusezin" sentiarazten duena da; kontuan hartu ez edo lorpenak aitortzen ez zaizkiela sentitzea. Gutxi balio dutela sentiarazten zaien giroan hazitako haur asko taldeak eskatzen dien edozer egiteko gai dira (familian tolerantzia handiegia dutelako). Taldearen onarpena izateko beharrak portaera antisoziala izatera bultza dezake, nerabezaroan batez ere: orientaziorik ezaren erdian, taldeko kide sentitzea da garrantzitsuena (eta, batzuetan, horixe besterik ez da aukeratzen).

"COBARDES" BULLYINARI BURUZKO FILMA BERRIA

CONDENAN A UN COLEGIO A PAGAR 30.000 EUROS POR UN CASO DE ACOSO ESCOLAR

La Audiencia Provincial de Madrid ha condenado al Colegio Suizo a pagar 30.000 euros a una familia cuyo hijo, alumno del centro, sufrió agresiones de varios compañeros, una de las cuales fue filmada en vídeo.
El padre de la víctima, Fernando Sacristán, ha explicado algunos detalles de esa sentencia que dará a conocer ampliamente a la prensa el miércoles próximo.
A mediados de septiembre pasado la Audiencia admitió a trámite el recurso de la familia Sacristán contra la sentencia del Juzgado de Instrucción número 1 de Alcobendas que unos días antes había negado el acoso escolar a un alumno del Colegio Suizo de Madrid, que fue agredido en varias oportunidades por compañeros y filmado en vídeo en una ocasión.
La sentencia absolvió al Colegio Suizo de Madrid de toda responsabilidad en el acoso escolar que, según la demanda de la familia, sufría el menor en dicho centro escolar desde dos años antes y condenó al demandante al pago de las costas.
Según Fernando Sacristán, la Audiencia Provincial condena ahora a 30.000 euros y al pago de las costas al Colegio Suizo, al que también critica por su actitud en todo el caso.
Se trata de "la mayor condena por acoso escolar en toda Europa", según el padre de la víctima, que ha evitado dar más precisiones del fallo judicial hasta el miércoles.El caso llevó incluso al Defensor del Menor de Madrid a tomar declaraciones a la tutora y al director del centro, a los padres, al niño y a su psicóloga, con las que redactó un informe.

Hauxe da bulling-ari buruzko azken berria,gaur eguerdiko teleberrian agertutakoa. Berriz ere bullinga da protagonista, kasu honetan Madrileko Suiza eskola bateko ume bat dugu biktima. Mutil honek bi urtetan zehar agresibitate desberdinak pairatu ditu bai psikologikoak bai psikikoak.
Azkenean gurasoek bideo kamera bat erabiliz lortu dute bere semearen agresibitatea grabatzea eta salatzea., honen ondorioz 30.000euro oraindu beharko du eskolak.
Hala ere umeak eskolatik alde egin behar izan du, erasotzaileak berriz eskolan geratu dira.